Κοινός τραπεζικός λογαριασμός: Δικαιώματα συνδικαιούχων
Εφ.Θεσ/νίκης 74/2011: (..) Σε περίπτωση χρηματικής κατάθεσης
στο όνομα του ίδιου του καταθέτη και τρίτου ή τρίτων σε κοινό λογαριασμό
παράγεται, ανεξαρτήτως του εάν τα χρήματα που κατατέθηκαν ανήκαν σε όλους ή σε
μερικούς υπέρ των οποίων έγινε η κατάθεση, ενεργητική σε ολόκληρο ενοχή μεταξύ
του καταθέτη και του τρίτου αφενός και του δέκτη της κατάθεσης νομικού προσώπου
αφετέρου, με αποτέλεσμα η ανάληψη των χρημάτων της κατάθεσης (ολικώς ή μερικώς)
από έναν από τους δικαιούχους να γίνεται εξ ιδίου δικαίου, εάν δε αναληφθεί
ολόκληρο το ποσό της χρηματικής κατάθεσης από έναν μόνο δικαιούχο, επέρχεται
απόσβεση της απαίτησης καθ` ολοκληρία έναντι της Τράπεζας και ως προς τον άλλο, δηλ. τον μη αναλαβόντα δικαιούχο, ο οποίος εκ του νόμου αποκτά απαίτηση, έναντι
εκείνου που ανέλαβε ολόκληρη την κατάθεση, για την καταβολή ποσού ίσου προς το
μισό της κατάθεσης, εκτός εάν από τη μεταξύ τους εσωτερική σχέση προκύπτει άλλη
αναλογία ή δικαίωμα επί ολοκλήρου του ποσού ή έλλειψη δικαιώματος αναγωγής εκ
μέρους αυτού που δεν έκανε ανάληψη του ποσού. Με την κατάθεση δε σε κοινό
λογαριασμό οι δικαιούχοι του λογαριασμού, ακόμη και αν δεν κατατέθηκαν δικά
τους χρήματα, γίνονται συγκύριοι των χρημάτων του λογαριασμού, ανεξάρτητα από
τον σκοπό της κατάθεσης, γι` αυτό και η ανάληψη των χρημάτων από οποιονδήποτε
των δικαιούχων δεν συνιστά υπεξαίρεση και κατ` επέκταση αδικοπραξία (…) Η ανάληψη οποιουδήποτε ποσού της χρηματικής κατάθεσης από τον παραπάνω συνδικαιούχο (είτε όλου είτε μέρους αυτού), έγινε, όπως προαναφέρθηκε στη σχετική νομική σκέψη, εξ ιδίου δικαίου, και επέφερε απόσβεση της απαίτησης εις ολόκληρον έναντι του δέκτη της κατάθεσης (εναγόμενης) και ως προς τον άλλον, δηλαδή τον δικαιούχο που δεν ανέλαβε, ο οποίος από τον νόμο πλέον αποκτά απαίτηση έναντι εκείνου, που ανέλαβε ολόκληρη την κατάθεση, για την καταβολή ποσού ίσου προς το μισό της κατάθεσης, εκτός εάν από τη μεταξύ τους εσωτερική σχέση προκύπτει άλλη αναλογία ή δικαίωμα σε ολόκληρο το ποσό ή έλλειψη δικαιώματος αναγωγής, από μέρους αυτού που δεν προέβη στην ανάληψη του ποσού. Σε περίπτωση δε θανάτου ενός των καταθετών, αν ο επιζών καταθέτης (ως εις ολόκληρον δανειστής έναντι της τράπεζας) εισπράξει, έχοντας το δικαίωμα, ολόκληρο το ποσό της κατάθεσης, δεν χωρεί υποκατάσταση του άλλου (αποβιώσαντος) από τους τυχόν κληρονόμους του έναντι της τράπεζας, κατά της οποίας δεν μπορούν να στραφούν, επικαλούμενοι το κληρονομικό τους δικαίωμα, διότι διαφορετικά θα επερχόταν μεταβολή του προσώπου του καταθέτη χωρίς τη συγκατάθεση της (τράπεζας). Έτσι, οι κληρονόμοι του αποθανόντος, στην περίπτωση που πρόκειται οι ενάγοντες, θα μπορούν να αξιώσουν από αυτόν το τμήμα εκείνο της κατάθεσης που αναλογεί στον δικαιοπάροχο τους με βάση τις εσωτερικές σχέσεις των καταθετών (δημοσίευση τνπ Nomos)
