Giorgos Kazoleas

H ρύθμιση για την άρση των πλειστηριασμών υπό προϋποθέσεις που θα ισχύει μόνο για το 2014, θα κατατεθεί την Πέμπτη 19/12 στη Βουλή με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, ώστε να τεθεί σε ψηφοφορία το προσεχές Σάββατο. Σύμφωνα με τη ρύθμιση: - Αναστέλλονται οι πλειστηριασμοί σε βάρος της πρώτης κατοικίας οφειλετών, έως την 31η Δεκεμβρίου 2014, εφόσον αυτοί πληρούν σωρευτικά τα εξής κριτήρια: 1. Η αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας δεν υπερβαίνει τις 200.000 ευρώ. 2. Το καθαρό οικογενειακό εισόδημα (χωρίς τις κρατήσεις για ασφαλιστικά ταμεία, φόρο εισοδήματος και εισφορά αλληλεγγύης) είναι μέχρι 35.000 ευρώ. 3. Η συνολική αξία κινητής και ακίνητης περιουσίας είναι μικρότερη ή ίση με 270.000 ευρώ. Από το ποσό αυτό το σύνολο των καταθέσεων και κινητών αξιών του οφειλέτη δεν υπερβαίνει τις 15.000 ευρώ. - Για οικογένειες με τρία και περισσότερα τέκνα, άτομα με αναπηρία άνω του 67% και όσους βαρύνονται φορολογικά από άτομα με αναπηρία άνω του 67%, τα παραπάνω όρια των προϋπο

Γνωμ. ΝΣΚ 143/2012: Αποδέσμευση ή μη κοινού λογαριασμού που τηρείται στο Τ.Π.& Δανείων, ο οποίος έχει δεσμευτεί στο σύνολό του, λόγω επιβολής σε βάρος του ενός των συνδικαιούχων κατάσχεσης. : Σε περίπτωση κοινού λογαριασμού περισσοτέρων προσώπων, ακόμη και αν υπόχρεος έναντι του Δημοσίου φέρεται ο ένας εκ των περισσοτέρων συνδικαιούχων, λόγω της ενεργητικής ενοχής εις ολόκληρον που δημιουργείται τόσο μεταξύ των περισσοτέρων συνδικαιούχων αλλά και έναντι του Τ.Π. & Δανείων στο οποίο έχει ανοιχθεί ο λογαριασμός, τα επιβληθέντα μέτρα διασφάλισης αναφέρονται στο σύνολο του κοινού λογαριασμού, έχοντας σαν συνέπεια τη δέσμευση αυτού σε ποσοστό 50%, μέχρι τουλάχιστον είτε α) να λάβει χώρα άρση τους διοικητικά από τον αρμόδιο υπουργό επί αποδοχής της αιτήσεως των ενδιαφερομένων (παρ.4), είτε β) να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες καταλογισμού, βεβαιώσεως, κ.λπ., και η είσπραξη των οικείων φόρων και προστίμων ή τουλάχιστον του 70% των οφειλομένων με τις προσαυξήσεις (παρ.5) είτε γ) να ακυρ

ΑΠ 158/2013 : Απαγόρευση προσωπικής κράτησης κατά εμπόρων για ενοχικές οφειλές, όταν η εξόφληση των συμβατικών υποχρεώσεών τους οφείλεται αποκλειστικά σε αδυναμία προς εκπλήρωση. «…Περαιτέρω, κατά την ουσιαστικού δικαίου διάταξη του άρθρου 1047 παρ. 1 ΚΠολΔ η προσωπική κράτηση διατάσσεται, εκτός από τις περιπτώσεις που ορίζει ρητά ο νόμος και "κατά εμπόρων για εμπορικές απαιτήσεις". Εξάλλου, με το ν. 2462/1997 κυρώθηκε το "Διεθνές Σύμφωνο για τα πολιτικά και ατομικά δικαιώματα" που συνάφθηκε μεταξύ των κρατών μελών του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη στις 16-12-1966 και από την επικύρωσή του αποτελεί διάταξη κανόνα υπέρτερης νομικής βαθμίδας, κατά το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος. Στο άρθρο 11 του Συμφώνου αυτού ορίζεται ότι "κανείς δεν φυλακίζεται αποκλειστικά λόγω της αδυναμίας του να εκπληρώσει συμβατική υποχρέωση". Η ίδια η διατύπωση του κανόνα τούτου, δηλώνει λεκτικά και νοητικά ότι δεν υπήρξε επιθυμία των Συντακτών του Συμφώνου να καταργήσουν την προσωπική κ

14/2011 ΕΙΡ ΠΑΤΡ ( 590711)    (Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Ασφαλιστικά μέτρα νομής. Δεν εφαρμόζεται το άρθρο 696 απρ. 3 ΚπολΔ κι επομένως δεν χωρεί ανάκληση ή μεταρρύθμιση της σχετικής αποφάσεως. Απόρριψη της σχετικής αιτήσεως μεταρρυθμίσεως, ανεξαρτήτως του εάν τα επικαλούμενα περιστατικά συνιστούν μεταβολή πραγμάτων δικαιολογούσα την μεταρρύθμιση της αποφάσεως. (Η απόφαση αυτή εισήχθη στη ΝΟΜΟΣ με επιμέλεια της συνδρομήτριάς μας κας Εφης Θωμά, δικηγόρου Πατρών).

του Γιώργου Καζολέα, δικηγόρου - 25/11/2013  Και να σκεφτεί κανείς ότι έναν κόσμο όπου δεν θα χρειάζεται να υπάρχουν δικηγόροι επειδή δεν θα έχουν αντικείμενο εργασίας, τον οραματίστηκε ένας νομικός, γιος δικαστή. Ο Τόμας Μορ (Thomas More) γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου του 1478 στο Λονδίνο, σπούδασε στην Οξφόρδη και υπήρξε μέλος του κύκλου του Τζον Μόρτον, αρχιεπισκόπου του Καντέρμπουρυ. Αφού έλαβε ευρεία θεολογική και κλασσική μόρφωση, έγινε δικηγόρος, μέλος του Κοινοβουλίου και αναδείχθηκε σε διάφορα διοικητικά και δικαστικά αξιώματα. Το 1529 έγινε αρχικαγκελάριος. Υπήρξε όμως και σπουδαίος συγγραφέας. Η «Ουτοπία» (1515) είναι το πιο γνωστό από τα έργα του κι ένα από τα πλέον συζητημένα κείμενα μέχρι σήμερα, καθώς ανοίγει ορίζοντες σκέψης διαχρονικούς, που συνδέουν το παρελθόν με το μέλλον και επιχειρούν να αγγίξουν τα προβλήματα των εκάστοτε κοινωνιών. Ο τίτλος του προέρχεται από ελληνικές λέξεις (ου-τόπος, ένας τόπος που δεν υπάρχει).