Giorgos Kazoleas

Του Γιώργου Καζολέα, Δικηγόρου Στο κυπριακό δίκαιο της παραγραφής έχει επικρατήσει η νομολογιακή θέση ότι για την διάγνωση της παραγραφής ενός αγώγιμου δικαιώματος απαιτείται η επίκληση της παραγραφής της αγωγής από τον εναγόμενο και η παραγραφή δεν οδηγεί σε απόρριψη της αγωγής. «Αν το θέμα της παραγραφής δεν εγερθεί στο δικόγραφο του διαδίκου υπέρ του οποίου ενεργεί ο χρόνος της παραγραφής, τότε η αγωγή προχωρεί κανονικά για εκδίκαση.  Σε περίπτωση διαπίστωσης ότι η αγωγή είναι εκπρόθεσμη, το σωστό διάταγμα που πρέπει να εκδίδει το Δικαστήριο δεν είναι διάταγμα απόρριψης της αγωγής (διότι δεν έχει εκδικασθεί η ουσία του αγώγιμου δικαιώματος) αλλά διάταγμα αναστολής της διαδικασίας», αναφέρει χαρακτηριστικά απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. [1]   Την παραπάνω θέση επιβεβαίωσε με ρητό και σαφή τρόπο και ο Περί Παραγραφής Αγώγιμων Δικαιωμάτων Νόμος του 2012 (66(I)/2012) στο άρθρο 20: «Το δικαστήριο δεν λαμβάνει αυτεπάγγελτα υπόψη την παραγραφή δικαιώματος έγερσης αγωγής» και στο άρθ

Του Γιώργου Καζολέα, δικηγόρου LL.M. Η δυνατότητα των πιστωτικών ιδρυμάτων και διαδόχων τους εταιρειών διαχείρισης πιστωτικών διευκολύνσεων να κινούν διαδικασία κατάσχεσης και πλειστηριασμού κατά δανειοληπτών θα πρέπει να τίθεται υπό τον έλεγχο της κατάχρησης δικαιώματος.    Η αντίθεση της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης στα αντικειμενικά όρια του άρθρου 281 ΑΚ και η ως αποτέλεσμα αυτής, ακυρότητα της διαδικασίας, μπορεί να αποτελέσει λόγο ανακοπής του άρθρου 933 ΚΠολΔ. [1] Σύμφωνα με το άρθρο 281 ΑΚ, η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος. Μια τέτοια περίπτωση δύναται να συνιστά η αιφνιδιαστική και πρόωρη επίσπευση αναγκαστικής εκτέλεσης από την πλευρά της πιστώτριας εν μέσω διεξαγωγής συζητήσεων και διαπραγματεύσεων για την ρύθμιση της οφειλής του δανειολήπτη [2] . Η επέλευση βλάβης στον οφειλέτη από την άσκηση του δικαιώματος της επισπεύδουσας τρ

By George Kazoleas, Lawyer Two recent cases, one by the European Court of Human Rights and the other by the Athens Court of First Instance with similar facts, show once again that justice can dispel the darkness caused by human deceit having as a result the distortion of real facts. Against time and limitation Time, was essentially the reason why the courts in Serbia denied the 50-year-old Peda Boljevic the right to know the truth about who his biological father was. Until 2011 he believed that A was his real father but when he died, Boljevic discovered in old court rulings around 1970 that A could not be his biological father. So, at the beginning of 2012, he filed a lawsuit with his mother, invoking the old decisions by also adding the argument that back then there was no DNA test, but today this could be done based on a court decree. The courts in Serbia, both the court of first instance and the court of appeals, rejected his application as lapsed, after so many years. In pa

By George Kazoleas, Lawyer LL.M. The digitization of justice and the increasing use of forms of e-justice by legal systems is not only a reality but also a necessity that arose from the unprecedented conditions created and continues to create the covid-19 pandemic. An admittedly more advanced area of digitalisation of justice is artificial intelligence in judicial systems, which, as many experts predict, is the sure future in the way justice is administered. Ιn this matter, the Council of EU [1]  notes that the deployment of artificial intelligence systems in the justice sector is already being researched and developed in the EU and that the practical implementation of such systems is already imminent in some Member States. The Council also notes that a sufficient level of digitalisation is also a prerequisite for the use of artificial intelligence applications. It is also emphasized, that artificial intelligence systems in the justice sector may in the future be capable of perfo

του Γιώργου Καζολέα, δικηγόρου Με την ευρεία χρήση της τηλεργασίας παρατηρείται αύξηση περιστατικών εκφοβισμού και ηθικής παρενόχλησης, καθώς το mobbing βρίσκει πρόσφορο έδαφος στα νέα τεχνολογικά μέσα σύνδεσης και επικοινωνίας εργαζόμενου και εργοδότη. Με δύο πρόσφατα βασικά νομοθετήματα καθορίζεται το θεσμικό πλαίσιο για την τηλεργασία. Πρόκειται για το Νόμο 4807/2021 (ΦΕΚ Α 96/11-6-2021) που αφορά στο δημόσιο τομέα και το Νόμο 4808/2021(ΦΕΚ 101/Α` 19.6.2021) άρθρο 67, με το οποίο αντικαθίσταται το άρθρο 5 του ν. 3846/2010 («Εγγυήσεις για την εργασιακή ασφάλεια και άλλες διατάξεις», ΦΕΚ 66/Α` 11.5.2010). Σύμφωνα με τον ορισμό για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, τηλεργασία είναι η εξ αποστάσεως παροχή της εξαρτημένης εργασίας του εργαζομένου και με τη χρήση της τεχνολογίας, δυνάμει της σύμβασης εργασίας πλήρους, μερικής, εκ περιτροπής ή άλλης μορφής απασχόλησης, η οποία θα μπορούσε να παρασχεθεί και από τις εγκαταστάσεις του εργοδότη. Για το Δημόσιο, τηλεργασία είναι η μορφή οργάν