Η σιωπη του υποπτου ή κατηγορουμενου στην ποινικη διαδικασια: Δικαιωμα και οχι αδυναμια
![Εικόνα](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7J7qBn3KUpvKuIezJc1FcD6aPgRRuVt0SBmICckk_0aDG9Zs1HeMyus_tDhYmUfLGLBXCIrFM8UghEkZwWsIFigNuq8V9QiX69J3nG8t8vgl4xGaVendtvuFx-sEqM7nbQr2F0hDUuhpE/s400/90.jpg)
Του Γιώργου Καζολέα, Δικηγόρου Η σιωπή του κατηγορούμενου κατά την ποινική διαδικασία αποτελεί δικαίωμα κατοχυρωμένο στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 6 παρ.1). Δυστυχώς σε ορισμένες έννομες τάξεις και στην ποινική πρακτική αυτών, η σιωπή του κατηγορούμενου εκτιμάται ως ομολογία ή αποδοχή της κατηγορίας, πρακτική που θίγει καίρια τον πυρήνα των υπερασπιστικών δικαιωμάτων του. Το δικαίωμα σιωπής αποτελεί σημαντική πτυχή του τεκμηρίου αθωότητας και η χρησιμότητά του έγκειται στην προστασία του κατηγορουμένου από την αυτοενοχοποίηση. Ο έλεγχος τήρησης του δικαιώματος σιωπής, όπως και του συναφούς δικαιώματος της μη αυτονεχοποίησης είναι ιδιαίτερα κρίσιμος για την ή τις αξιόποινες πράξεις που ένα πρόσωπο θεωρείται ύποπτο ή κατηγορείται ότι έχει διαπράξει και όχι, για παράδειγμα, σε θέματα που σχετίζονται με την ταυτοποίηση ενός υπόπτου ή κατηγορούμενου. Η ουσία του δικαιώματος σιωπής συνίσταται στην απαγόρευση εξαναγκασμού του υπόπτου ή κατηγορούμενου