Giorgos Kazoleas

Γράφει ο Γιώργος Καζολέας, Δικηγόρος Η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης ενέκρινε από 7 έως 10 Μαρτίου στην πρώτη για το 2017 συνάντηση για τα ανθρώπινα δικαιώματα, κατά την οποία εξετάστηκε η εφαρμογή των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) σύμφωνα με το άρθρο 46 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης, τα τελικά ψηφίσματα, κλείνοντας την εξέταση των σχετικών υποθέσεων. Μεταξύ των τελευταίων είναι και η υπόθεση του ανεξιχνίαστου ακόμα θανάτου της 21χρονης Οξάνα Ράντσεβα στην Κύπρο στις 18 Μαρτίου 2001. Και ήδη η αντίφαση έχει γίνει αντιληπτή, πολύ δε περισσότερο όταν έχει προηγηθεί η πρόσφατη απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, το οποίο έκρινε αθώους δυο πρώην αστυνομικούς που αντιμετώπιζαν την κατηγορία της παράλειψης καθήκοντος και τον ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου στο οποίο εργαζόταν η 21χρονη Ρωσίδα, για την κατηγορία του εγκλεισμού προσώπου. Ουσιαστικά με την έγκριση του πορίσματος από το Συμβούλιο της Ευρώπης, σε σχέση με την

Mον.Πρωτ.Θηβών 1/2017:  Κρίθηκε ότι εφόσον η επίδικη μίσθωση ετράπη νομίμως σε μίσθωση αορίστου χρόνου, συνεπάγεται ότι για τη λύση της έπρεπε να προηγηθεί καταγγελία αυτής από τους συμβαλλομένους ή εκούσια παράδοση του μισθίου ακινήτου από την μισθώτρια και αποδοχή της παράδοσης του από την εκμισθώτρια. Ωστόσο, τόσο η εναγόμενη όσο και η δικαιοπάροχος της - αρχικώς μισθώτρια ουδέποτε παρέδωσαν το μίσθιο (π.χ. προσφέροντας τα κλειδιά αυτού), ούτε κατήγγειλαν την αορίστου αυτή σύμβαση μισθώσεως.  Η αυτόβουλη αυτή εγκατάλειψη του μισθίου από την δικαιοπάροχο της εναγομένης χωρίς προηγούμενη έγγραφη ή προφορική καταγγελία της ένδικης μίσθωσης και χωρίς παράδοση των κλειδιών του μισθίου δεν επέφερε τη λύση της μίσθωσης. Συνεπώς, η εναγόμενη εφόσον η σύμβαση μίσθωσης δεν έχει με οποιονδήποτε τρόπο λυθεί (μέχρι τον χρόνο άσκησης της αγωγής) είναι υποχρεωμένη να καταβάλει στην ενάγουσα το συμφωνημένο μίσθωμα για το αιτούμενο χρονικό διάστημα.  «Κατά τη διάταξη του άρθ. 608 § 1ΑΚ, μόλι

Μητέρα ανήλικου κληρονόµου απευθύνθηκε στον Συνήγορο του Πολίτη, επειδή η ∆ΟΥ Ηλιούπολης αρνήθηκε να δεχθεί ως έγκυρη την αποποίηση κληρονοµίας, θεωρώντας ότι µε την ενηλικίωσή του ο κληρονόµος όφειλε να έχει προβεί προηγουµένως σε απογραφή της κληρονοµίας. Η µητέρα είχε υποβάλει εµπρόθεσµα αίτηση προς το αρµόδιο δικαστήριο για τη χορήγηση άδειας, ώστε να προβεί σε αποποίηση της κληρονοµίας για λογαριασµό του τέκνου, προκειµένου να µην επιβαρυνθεί αυτό µε την προσωπική του περιουσία για τα χρέη του αποβιώσαντα πατέρα. Το τέκνο ενηλικιώθηκε πριν συζητηθεί η αίτηση και αποποιήθηκε νοµίµως την κληρονοµία. Για τους δύο αυτούς λόγους (επελθούσα ενηλικίωση, συντελεσθείσα αποποίηση), το δικαστήριο απέρριψε ως ‘άνευ αντικειµένου’ την αίτηση της µητέρας, όταν αυτή συζητήθηκε τελικά. Ο νόµος όµως, για λόγους προστασίας της ανηλικότητας, κατοχυρώνει για τον ανήλικο κληρονόµο το ευεργέτηµα της απογραφής και τη µη έκπτωση από αυτό πριν την πάροδο έτους από την ενηλικίωση, ώστε να µην αναλάβ

Μον.Πρωτ.Πειρ. 72/2016 (ασφ.): “Από την διάταξη του άρθρου 696 παρ. 1 ΚΠολΔ προκύπτει ότι αν κάποιος δεν έλαβε μέρος ή δεν κλήθηκε κατά τη συζήτηση αίτησης στην οποία εκδόθηκε απόφαση που διέταξε ασφαλιστικά μέτρα ή μεταρρύθμισε ή ανακάλεσε απόφαση ασφαλιστικών μέτρων και έχει έννομο συμφέρον, δικαιούται να ζητήσει την ανάκληση ή την μεταρρύθμιση της απόφασης από το δικαστήριο που την εξέδωσε, χωρίς να επικαλεστεί νέα στοιχεία ή τη μεταβολή πραγματικών περιστατικών με την έννοια του άρθρου 696 παρ. 3 ΚΠολΔ.  Με βάση, επομένως, τις ως άνω διατάξεις, δικαίωμα άσκησης αίτησης ανάκλησης απόφασης ασφαλιστικών μέτρων, έχει και ο τρίτος, όπως πχ ένας δανειστής του καθ'ου η αίτηση, όταν τα ασφαλιστικά μέτρα που διατάχθηκαν βλάπτουν τα δικαιώματα του, αφού σύμφωνα με το άρθρο 692 παρ. 4 ΚΠολΔ, τα ασφαλιστικά μέτρα δεν πρέπει να προσβάλλουν δικαιώματα τρίτου. Η βλάβη ή η διακινδύνευση των συμφερόντων του τρίτου, στην οποία θεμελιώνεται το έννομο συμφέρον του για την άσκηση της αίτησης